Μια μικρή ιδέα, σχετικά με την Τέχνη του Sushi...
Sushi ή αλλιώς Zushi, είναι ένα είδος φαγητού που ανήκει στην Ιαπωνική Κουζίνα. Ξεκίνησε να αναπτύσσεται κατά το 12ο αιώνα μ.Χ., αρχικά ως τρόπος συντήρησης των δυο βασικών τροφίμων του Ιαπωνικού λαού (ρύζι και ψάρι) , σκεπάζοντας τα ψάρια με βρασμένο ρύζι, το οποίο "ξίνιζε", λόγω της αναερόβιας αναπνοής των βακτηριδίων που βρίσκονταν στα ψάρια, με αποτέλεσμα το "πάστωμα" τους, εμποδίζοντας ουσιαστικά τη διαδικασία της σήψης.
Με την πάροδο του χρόνου και την εξέλιξη της εγχώριας κοινωνίας, το απλό αυτό φαγητό των οικογενειών των ψαράδων, άρχισε να ανεβαίνει σε ανώτερες κοινωνικές τάξεις, προσαρμοσμένο κάθε φορά στις διαφορετικές τους γευστικές παλέτες καθώς και το κοινωνοικο-οικονομικό επίπεδο των διαφόρων περιοχών. Επακόλουθο αυτών είναι η δημιουργία δυο “στυλ” σούσι, εκείνη του Eda-mae και του Kaiseki καθώς και το διαχωρισμό των ειδών του στις τρεις δημοφιλέστερες κατηγορίες που είναι τα : Nigiri, Maki και Sashimi.
Nigiri: Μια μικρή ποσότητα ρυζιού σε κυλινδρικό σχήμα, σκεπασμένο με μια λεπτή φέτα ψαριού.
Maki: Ρολά ρυζιού με γέμιση κάποιο είδος ψαριού ή (και) λαχανικού, του οποίου το σχήμα επιτυχάνεται χάρη σε ένα φύλλο πεπιεσμένου φυκιού (nori), όπως οι Αιγυπτιακοί πάπυροι και με την βοήθεια ενός πλέγματος λεπτών βεργών μπαμπού (όμοια με τα σουβλάκια), το οποίο λέγεται maki-shu. Αξίζει να σημειωθεί η υψηλή διατροφική αξία των φυκιών καθώς συστήνεται, τα άτομα που πάσχουν απο θυροειδή, να συμβουλεύονται ΠΡΩΤΑ τον θεράποντα ιατρό τους, λόγω της υψηλής περιεκτικότητας τους σε Ιώδιο (Ι) και Ψευδάργυρο (Zn).
Sashimi : Φέτες ωμού ψαριού.
Στο σημείο αυτό αξίζει να γίνει μνεια για την κατηγορία που λέγεται Chirashi, όπου ένα μπλωλ με ρύζι γαρνίρεται με ψάρια και λαχανικά σε ζυγό πάντα αριθμό, μια μορφή Sushi, που προσεγγίζει κατά το “τούμπαλιν”, την πρωταρχική του μορφή
Ο τρόπος που τρώγονται τα Sushi, γίνεται είτε με το χέρι, είτε με τα γνωστά «ξυλάκια», chopsticks, για το λόγο αυτό το μέγεθος τους είναι αρκετά μικρό. Λόγω των βακτηριδίων που υπάρχουν στο ωμό ψάρι, καταναλώνονται παράλληλα μαζί με washabi, μια πράσινη πάστα που φτιάχνεται απο την ρίζα του ομώνυμου φυτού, με γεύση όμοια με το hourseradish, η οποία διαλύεται μέσα σε soya sauce, μαύρη σάλτσα απο σόγια, με αλμυρή γεύση, ενώ συνοδεύεται κι απο ωμό Daikon, (ρέβα) λεπτές φέτες τζίντζερ τουρσί και φύλλα Shiso, τα οποία όλα έχουν αντισηπτικές ιδιότητες καθώς βοηθούν και στην πέψη.
Όσον αφορά τα αφεψήματα, μπορεί να είναι ζεστό πράσινο τσάι, δίχως καμία προσθήκη ζάχαρη και φυσικά το Sake, ένα λευκό ρυζόκρασο που καταναλώνεται χλιαρό το χειμώνα ή σε θερμοκρασία δωματίου το καλοκαίρι. Προσωπικά το προτιμώ με σφηνάκια παγωμένης βότκας και μπόλικο washabi!
Όσον αφορά τα αφεψήματα, μπορεί να είναι ζεστό πράσινο τσάι, δίχως καμία προσθήκη ζάχαρη και φυσικά το Sake, ένα λευκό ρυζόκρασο που καταναλώνεται χλιαρό το χειμώνα ή σε θερμοκρασία δωματίου το καλοκαίρι. Προσωπικά το προτιμώ με σφηνάκια παγωμένης βότκας και μπόλικο washabi!
Με τσάι, sake ή βότκα πάντως... Kampai! …σα να λέμε “Στην Υγειά σου” δηλαδή στα Ιαπωνικά. ;-)
